کد مطلب:5686 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:136

اظهار اسلام
حضرت خدیجه(س) در همان دوران دعوت پنهانی (سه سال اول) اسلام خود را اعلام كرد. ابویحیی بن عفیف از پدرش و او از جدش عفیف، كه تاجر مشهوری بود روایت كرده كه وقتی پای به مسجدالحرام نهاد با منظره ای شگفت روبه رو شد او سه نفر را در حال نماز خواندن دید. از ابن عباس درباره كردار آن ها پرسید.

گفت: نفر نخست مدعی نبوت است، مرد پشت سرش علی و آن زن هم همسر محمّدصلی الله علیه وآله خدیجه است. غیر از این ها كسی را بر این آیین سراغ ندارم.

حضرت علی خود خاطره آن روزها را چنین بیان می كند:

كسی آن روز در اسلام جمع نشد غیر از رسول خدا، خدیجه و من سومین آن ها بودم. نور وحی و رسالت را می دیدم و بوی نبوت را به مشام احساس می كردم.

وجود شخصیّت هایی چون ابوطالب و خدیجه، به این دلیل كه دارای موقعیت برتر اجتماعی بودند، از بار فشارهای روانی و ظاهری مشركان علیه آیین نوپای محمّدی صلی الله علیه وآله تا حدود زیادی می كاست. ابوطالب به خاطر این كه بتواند هم چنان به یاری رسول خداصلی الله علیه وآله ادامه دهد، ایمان خویش را پنهان داشت و موقعیت اجتماعی و قبیله ای خود را حفظ كرد. امّا خدیجه با شهامت تمام همراه علی علیه السلام در اعلام موجودیت جامعه كوچك اسلامی شركت جست و از موقعیت اجتماعی خویش چشم پوشی كرد.